Moduły kontroli dostępu
Kontrola dostępu jest podstawowym elementem bezpieczeństwa danych, który określa, kto może uzyskiwać dostęp do informacji i zasobów firmy oraz z nich korzystać. Dzięki uwierzytelnianiu i autoryzacji zasady kontroli dostępu zapewniają, że użytkownicy są tymi, za których się podają, i że mają odpowiedni dostęp do danych firmowych. Kontrola dostępu może być również stosowana w celu ograniczenia fizycznego dostępu do kampusów, budynków, pomieszczeń i centrów danych. Kontrola dostępu identyfikuje użytkowników, weryfikując różne dane logowania, które mogą obejmować nazwy użytkowników i hasła, kody PIN, skany biometryczne i tokeny zabezpieczające. Wiele systemów kontroli dostępu zawiera również uwierzytelnianie wieloskładnikowe (MFA), metodę, która wymaga wielu metod uwierzytelniania w celu zweryfikowania tożsamości użytkownika. Po uwierzytelnieniu użytkownika kontrola dostępu autoryzuje odpowiedni poziom dostępu i dozwolone akcje skojarzone z poświadczeniami i adresem IP tego użytkownika. Istnieją cztery główne typy kontroli dostępu. Organizacje zazwyczaj wybierają metodę, która ma największy sens w oparciu o ich unikalne wymagania dotyczące bezpieczeństwa i zgodności.
Cztery moduły kontroli dostępu:
Uznaniowa kontrola dostępu (DAC): W tej metodzie właściciel lub administrator chronionego systemu, danych lub zasobów ustawia zasady dotyczące tego, kto ma dozwolony dostęp.
Obowiązkowa kontrola dostępu (MAC): W tym niedyskrecjonalnym modelu ludzie otrzymują dostęp na podstawie zezwolenia informacyjnego. Organ centralny reguluje prawa dostępu w oparciu o różne poziomy bezpieczeństwa. Model ten jest powszechny w środowiskach rządowych i wojskowych.
Kontrola dostępu oparta na rolach (RBAC): RBAC udziela dostępu na podstawie zdefiniowanych funkcji biznesowych, a nie tożsamości poszczególnych użytkowników. Celem jest zapewnienie użytkownikom dostępu tylko do danych, które zostały uznane za niezbędne dla ich ról w organizacji. Ta szeroko stosowana metoda opiera się na złożonej kombinacji przypisanych ról, autoryzacji i uprawnień.
Kontrola dostępu oparta na atrybutach (ABAC): W tej dynamicznej metodzie dostęp jest oparty na zestawie atrybutów i warunków środowiskowych, takich jak pora dnia i lokalizacja, przypisanych zarówno do użytkowników, jak i zasobów.
Kontrola dostępu zapobiega przedostawaniu się poufnych informacji, takich jak dane klientów, dane osobowe i własność intelektualna, w niepowołane ręce. Jest to kluczowy składnik nowoczesnej struktury bezpieczeństwa zero trust, która wykorzystuje różne mechanizmy do ciągłej weryfikacji dostępu do sieci firmowej. Bez solidnych zasad kontroli dostępu organizacje ryzykują wyciek danych zarówno ze źródeł wewnętrznych, jak i zewnętrznych.